“Οι Σουλιώτισσες μίλαγαν… Αλβανικά στο Ζάλογγο”!

Στην Ελλάδα, για να περάσεις ως “προοδευτικός” και “εχθρός των άκρων”, προφανώς πρέπει να βιάσεις την ιστορία. Να διδάξεις το παράλογο, να εξευτελίσεις την αλήθεια, να προσπαθείς να πείσεις ότι οι “Έλληνες είναι κακοί”. Προφανώς όμως, αν το κάνεις αυτό, απλά επαναλαμβάνεις αυτό που έκαναν οι Ναζί για τους Εβραίους (βάζοντας και Εβραίους να το… παραδέχονται) πριν από τον ΄Β Παγκόσμιο Πόλεμο.

Στο νέο επεισόδιο “Ρεπούση” λοιπόν, προφανώς για να κερδίσει τα δικά του 15 λεπτά δημοσιότητας, ο συγγραφέας- αρθρογράφος Νίκος Δήμου, σε άρθρο του στην εφημερίδα “Lifo” με τίτλο “Μπράβο Μαρία!”, εξυμνεί τις ρήσεις της κ. Ρεπούση περί της ανύπαρκτης γενοκτονίας στη Μικρασία και του “μύθου” του χορού του Ζαλόγγου και προσθέτει και τις δικές του “ιστορικές αλήθειες”. Στις οποίες βέβαια δεν μας αναφέρει καμία πηγή.

Ανάμεσα σε αυτά που μας λέει ο κ. Δήμου, ξεχωρίζουμε:
-Οι Σουλιώτισσες που χόρευαν τον χορό του Ζαλόγγου, μίλαγαν αλβανικά.
-Στην κατάληψη της Τριπολιτσάς σφάχτηκαν αναίτια χιλιάδες άμαχοι.
-Στη Μικρασιατική Εκστρατεία ο Ελληνικός Στρατός έκανε απίστευτες σφαγές και ωμότητες – προκαλώντας τα άγρια αντίποινα.
-Τα πληρώματα του ελληνικό στόλου στην Επανάσταση του ’21 δεν μίλαγαν λέξη ελληνικά.

Πριν δώσουμε τη δική μας απάντηση, αναδημοσιεύουμε το κείμενο του κ. Δήμου στη Lifo:

Μπράβο Μαρία!

Ως παλαιός «ανθέλλην» την καλωσορίζω στην τάξη των ανθελλήνων, που για μένα είναι οι πιο σωστοί και χρήσιμοι Έλληνες.

Δεν γνωρίζω τη Μαρία Ρεπούση. Ωστόσο, παρακολουθώ τα όσα λέει, γράφει και τα όσα υφίσταται. Ως παλαιός «ανθέλλην» την καλωσορίζω στην τάξη των ανθελλήνων, που για μένα είναι οι πιο σωστοί και χρήσιμοι Έλληνες.

Είναι οι μόνοι που πραγματικά αγαπούν την πατρίδα τους και της λένε αλήθειες – έστω και δυσάρεστες. Μόνο πάνω σε αλήθειες μπορεί να χτιστεί μία υγιής και ρωμαλέα εθνική ταυτότητα. Οι μύθοι βούλιαξαν τούτο το έθνος. Δεν μας άφησαν ποτέ να αντικρίσουμε την πραγματικότητα, να δούμε το αληθινό μας πρόσωπο στον καθρέφτη.

Το πόσο σημαντικό είναι το ψεύδος για μας φαίνεται από την αντίδρασή μας: σε κάθε αμφισβήτησή τους εκλύεται υστερία που πλημμυρίζει το Διαδίκτυο.

Νομίζουμε πως είμαστε λαός σπλαχνικός και φιλάνθρωπος: όμως έχουμε κάνει θηριωδίες φοβερές.

Στην κατάληψη της Τριπολιτσάς σφάχτηκαν αναίτια χιλιάδες άμαχοι. Στη Μικρασιατική Εκστρατεία ο Ελληνικός Στρατός έκανε απίστευτες σφαγές και ωμότητες – προκαλώντας τα άγρια αντίποινα. Αυτά δεν μας τα είπαν στο σχολείο.

Νομίζουμε πως η εκκλησία μας είναι ανώτερη: μπορεί να μην είχε Ιερά Εξέταση αλλά έκαψε, έσφαξε και βασάνισε τους Έλληνες εθνικούς και στην Εικονομαχία σκότωσε εκατό χιλιάδες «αντιφρονούντες». Αργότερα καταράστηκε τον Ρήγα, πολέμησε και αφόρισε την Επανάσταση, και για να καλύψει την ντροπή επινόησε μετά τους μύθους της Αγίας Λαύρας και του Κρυφού Σχολειού.

Νομίζουμε ότι κρατάμε από μεγάλο σόι, αλλά το Βυζάντιο ήταν πολυεθνικό ρωμαϊκό και όχι ελληνικό κράτος. Ούτε ένας αυτοκράτορας δεν καταγόταν από την κυρίως Ελλάδα. Ρωμιοί (δηλαδή Ρωμαίοι) ονομαζόμασταν, μέχρι που μας ξαναβάφτισαν Έλληνες οι Δυτικοί. Οι οποίοι και μας απελευθέρωσαν, όταν η Επανάστασή μας είχε αποτύχει – χάρη στο αλληλοφάγωμά μας.

Και βέβαια ο Xορός του Ζαλόγγου ήταν μύθος. Το τραγούδι που (δήθεν) τραγούδαγαν οι Σουλιώτισσες γράφτηκε 106 χρόνια μετά. Και θα ήταν δύσκολο να το τραγουδάνε, αφού ήταν αλβανόφωνες. Σαν τα πληρώματα του ελληνικού στόλου, που, όπως γράφει ο Παπαρρηγόπουλος, δεν κατάλαβαν λέξη από τον λόγο που τους έβγαλε ο Μαυροκορδάτος στα ελληνικά. Ούτε αυτά τα μάθαμε ποτέ.

Πατώντας πάνω στους μύθους, χτίσαμε μια ψεύτικη ταυτότητα. Γίναμε «κακομαθημένα παιδιά», όπως σωστά μας αποκάλεσε ο Ζαμπέλιος, και περιμένουμε από τους άλλους λαούς ειδική μεταχείριση. Οπότε η Μαρία Ρεπούση κάνει άγια δουλειά όταν προσπαθεί να μας συνεφέρει. Μακάρι και οι άλλοι ιστορικοί (που όλα αυτά τα γνωρίζουν καλά) να είχαν το θάρρος της.

Ας πάμε τώρα να δούμε πόσες “αλήθειες” έχουν όλα, ένα προς ένα:

-Έγινε φοβερή σφαγή στην Άλωση της Τριπολιτσάς: Αληθεύει. Ήταν αντίποινα σε αντίποινα σε αγριότητες Τούρκων όπως η Καταστροφή του Αιγίου και η Καταστροφή του Γαλαξειδίου, οι σφαγές αμάχων που σημειώθηκαν ενωρίτερα στην Κωνσταντινούπολη, Μικρά Ασία και άλλες πόλεις, καθώς και η σφαγή 3.000 χριστιανών της Τρίπολης που είχε γίνει την Μ. Δευτέρα 29 Μαρτίου 1770 με ανασκολοπισμό του μητροπολίτη Άνθιμου και πέντε άλλων κληρικών.. Γράφει ο Τρικούπης: «Λαός, αποτινάσσων πολυχρόνιον και βαρύν ζυγόν», λέει ο Τρικούπης «κινείται πάντοτε θηριωδώς κατά των δεσποτών του• ο δε οπλοφόρος της Ελλάδος λαός ήτον έτι μάλλον ακράτητος κατ’ εκείνας τας ημέρας, διότι ούτε κυβέρνησις υπήρχεν, ούτε μισθός εδίδετο, ούτε τροφαί τακτικώς διενέμοντο, ούτε μέλλον ασφαλές εφαίνετο, ούτε ο άτακτος επαιδεύετο, ούτε ο σωφρονών αντημείβετο».[98] Και καταλήγει : «Ουδαμώς προτιθέμεθα να δικαιολογήσωμεν τας επί της αλώσεως της Τριπολιτσάς απανθρωπίας των Ελλήνων, ως απανθρωπίας ομογενών, υπενθυμίζομεν μόνον, ότι παντός λαού ιστορία, και αυτών των μάλλον εξευγενισμένων, έχει σελίδας απανθρωπίας» και φέρνει παράδειγμα την σφαγή που διατάχθηκε από τον Ναπολέοντα στην Ιόππη (Γιάφα)

-Στη Μικρασιατική Εκστρατεία ο Ελληνικός Στρατός έκανε απίστευτες σφαγές και ωμότητες – προκαλώντας τα άγρια αντίποινα: Δεν αληθεύει. Για την ακρίβεια, είναι μια τεράστια ηλιθιότητα. Σύμφωνα με τον υποπρόξενο των ΗΠΑ στην περιοχή, James Loder Park, το 1921, τα ελληνικά στρατεύματα, σκότωσαν (επιβεβαιωμένα) τουλάχιστον 1.000 Τούρκους στη Μανίσα, την Cassaba και το Alaşehir και υπολόγιζε ότι από τους 37.000 Τούρκους κατοίκους, είχαν απομείνει μόλις 6.000. Στις τρεις αυτές πόλεις, εξαλείφθηκε περίπου το 90% των Τούρκων κατοίκων και κάηκε το σύνολο των κτισμάτων.

Και τώρα θα αποδείξουμε την αστείρευτη βλακεία του ισχυρισμού ότι αυτές οι σφαγές (ενδεχομένως και πολλές ακόμα που δεν καταγράφονται) προκάλεσαν τη μικρασιατική καταστροφή: Ο Βρετανός ιστορικός Rudolph J. Rummel, σημειώνει ότι αρκετά χρόνια νωρίτερα, από το 1900 ως το 1923, Τουρκικές δυνάμεις σκότωσαν από 3,500,000 μέχρι 4,300,000 Έλληνες, Αρμενίους κ.α. Χριστιανούς. Μόνο απ’ το 1919 ως το 1922, σύμφωνα με την ίδια πηγή, εκτελέστηκαν 440,000 Αρμένιοι άμαχοι και 264,000 Έλληνες άμαχοι από τουρκικά στρατεύματα.

Ο Τούρκος κυβερνητής της Sivas, Hazim Tepeyran, λέει το 1919, ότι οι σφαγές (σ.σ. των Ελλήνων και των Αρμενίων) ήταν τόσο φρικτές που του ήταν αδύνατο να τις αναφέρει. Μίλησε για φρικτές βιαιότητες που οδήγησαν στη δολοφονία 11.181 Ελλήνων από τον κεντρικό στρατό της Τουρκίας στη Μαύρη Θάλασσα.

Άρα, η εκστρατεία του ελληνικού στρατού στη Μικρά Ασία ήταν κάτι αναπόφεκτο λόγω του σχεδίου εξόντωσης του ελληνικού πληθυσμού από τους Τούρκους. Η “εκδίκηση” των Ελλήνων στρατιωτών (απαράδεκτη, φυσικά) ήταν πολύ μικρή μπροστά στο έγκλημα που είχε συντελεσθεί. Η καταστροφή που ακολούθησε βέβαια, αποτελεί μέχρι σήμερα ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Ή μήπως όχι κύριε Δήμου;

‘”Νομίζουμε πως η εκκλησία μας είναι ανώτερη: μπορεί να μην είχε Ιερά Εξέταση αλλά έκαψε, έσφαξε και βασάνισε τους Έλληνες εθνικούς και στην Εικονομαχία σκότωσε εκατό χιλιάδες «αντιφρονούντες». Αργότερα καταράστηκε τον Ρήγα, πολέμησε και αφόρισε την Επανάσταση, και για να καλύψει την ντροπή επινόησε μετά τους μύθους της Αγίας Λαύρας και του Κρυφού Σχολειού”: Την περίοδο της Εικονομαχίας (726-842 μΧ) δεν υπήρχε Ελλαδική Εκκλησία. Εκτός αν θεωρείτε πως η Βυζαντινή Εκκλησία, είναι Ελληνική Εκκλησία, άρα καταρρίπτετε το πιο κάτω επιχείρημά σας, ότι το Βυζάντιο δεν έχει καμία σχέση με την Ελλάδα. Αποφασίστε.

Πάντως, οι δολοφονίες στην Εικονομαχία, έγιναν. Σε ό,τι αφορά το Κρυφό Σχολειό, επειδή πραγματικά δεν υπάρχουν στοιχεία που να συναινούν με τη μία, ή την άλλη άποψη, θα συμφωνήσουμε μαζί σας. Και θα συμπληρώσουμε ότι η ελληνική γλώσσα -και περιέργως η γραφή- διατηρήθηκε από τους καλούς Σουλτάνους.

Σε ό,τι αφορά τους αφορισμούς: Είναι αλήθεια πως ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Γρηγόριος Ε’, αφόρισε την Επανάσταση του 1821, τον Ρήγα Φεραίο και τον Θ. Κολοκοτρώνη.

Η Εκκλησία φυσικά υποστηρίζει την πρώτη εκδοχή και με βάση και την «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους» της Εκδοτικής Αθηνών (τομ. ΙΒ’, σ. 130β), ο Αλέξανδρος Υψηλάντης διαμηνύει προς τους Σουλιώτες:

“Ο Πατριάρχης βιαζόμενος υπό της Πόρτας σας στέλνει αφοριστικά και εξάρχους παρακινώντας σας να ενωθήτε με την Πόρταν. Εσείς όμως να τα θεωρείται αυτά ως άκυρα, καθότι γίνονται με βίαν και δυναστείαν και άνευ της θελήσεως του Πατριάρχου”.

Ο ίδιος ο Σουλτάνος στην προκήρυξή του για το θάνατο του Πατριάρχη (τον κρέμασαν), αν και τον κατηγορεί για «πλαστά δείγματα αφοσιώσεως»:

“Ο δόλιος Ρωμηός Πατριάρχης, καίτοι κατά το παρελθόν είχε δώσει πλαστά δείγματα αφοσιώσεως, όμως κατά την περίπτωσιν ταύτην, μη δυνάμενος να αγνοή την συνωμοσίαν της επαναστάσεως του έθνους του [...], όμως ένεκα της εμφύτου διαφθοράς της καρδίας του, ου μόνον δεν ειδοποίησε, ουδέ επετίμησε τους αφελείς [...], αλλά, κατά τα φαινόμενα, αυτός ο ίδιος, όπισθεν των παρασκηνίων, έδρα κρυφίως, ως αρχηγός της επαναστάσεως …”

“-Ο Xορός του Ζαλόγγου ήταν μύθος. Το τραγούδι που (δήθεν) τραγούδαγαν οι Σουλιώτισσες γράφτηκε 106 χρόνια μετά. Και θα ήταν δύσκολο να το τραγουδάνε, αφού ήταν αλβανόφωνες”. Κανείς δεν αμφισβήτησε ότι το τραγούδι γράφτηκε μετέπειτα. Αυτό δεν σημαίνει ότι η ομαδική αυτοκτονία είναι μύθος (δείτε παλιότερο ρεπορτάζ iTabloid). Τώρα, ήταν αλβανόφωνες οι Σουλιώτισσες;

Προφανώς, ο κ. Δήμου ξέρει καλύτερα από τον Λόρδο Βύρωνα που και παρών ήταν και μίλησε με τους Σουλιώτες τους οποίους περιγράφει ως “κακότροπους Ρωμιούς που μιλούν λίγα Ιλλυρικά”. Εκτός αν είχαν παντρευτεί όλοι αλβανόφωνες. Μπορεί.

Ο Αθανάσιος Ψαλίδας, γραμματέας του Αλή πασά, μαρτυρεί πως το Σούλι (ή Κακοσούλι) είχε Γραίκους πολεμιστές που πάλευαν τους Αλβανούς για πολλά χρόνια. Ένας άγνωστος συγγραφέας δήλωσε πως, Η διαυθέντευσις των Σουλιωτών κατά του της Ηπείρου τυράννου αρκετώς θέλει αποδείξει, ότι η Ελλάς γεννά ακόμη Λεωνίδας και Θεμιστοκλείς. Εκτός από τις σύγχρονες μαρτυρίες, οι Σουλιώτες ήταν γνωστοί ως Έλληνες ακόμη και από τους εχθρούς τους. Ο Μελί πασάς, γιος του Αλή πασά, έστειλε επιστολές στον πατέρα του από τον Απρίλιο μέχρι τον Δεκέμβριο του 1803, στις οποίες αποκαλεί τους Σουλιώτες Ρωμαίους, ή Ρωμιούς αλλά και Ρωμέγους. Όλοι αυτοί οι όροι δηλώνουν ότι η σουλιωτική συνομοσπονδία αποτελούταν από Έλληνες.

Οι Τσάμηδες και οι Βλάχοι αποκαλούσαν τους Σουλιώτες “Γραικούς”. Η ελληνοφωνία μαρτυρείται και από τοπωνύμια όπως Συκιά, Καστανιά, Νερό Προβατίνας κ.ά. που μαρτυρούνται πριν από τα μέσα του 17ου αιώνα.Ο Λάμπρος Κουτσονίκας θεωρεί τους Σουλιώτες γηγενείς απογόνους Ηπειρωτών Ελλήνων που μετανάστευσαν στα βουνά κατά τα αρχαία χρόνια, προκειμένου να διαφύγουν τις ρωμαϊκές δυνάμεις.

ΠΟΥΘΕΝΑ, σε ΚΑΜΙΑ ιστορική πηγή δεν αναφέρεται πως οι Σουλιώτες μίλαγαν αλβανικά. Ότι ήταν δίγλωσσοι (ελληνικά και αλβανικά, αλλά έγραφαν μόνο ελληνικά). Περί αυτού συναινούν μελεητές όπως ο Κ. Παπαρρηγόπουλος (ότι το Σούλι οικίστηκε περί τον 16ο αιώνα από ένα κράμα εξελληνισμένων αλβανικών και ελληνικών πληθυσμών που κινήθηκαν στις ορεινές περιοχές από την παράκτια περιοχή Θεσπρωτία, συμπληρώνοντας: «… η αλβανική φυλή εκράτυνε το μάχιμον της ελληνικής πνεύμα, η δε ελληνική ενεφύσησεν εις την αλβανική τα ευγενέστερα αισθήματα της φιλοπατρίας, της φιλομάθειας και της ευνομίας»), ο Ι. Λαμπρίδης και ο Ε.Γ. Πρωτοψάλτης (1984) από τη μελέτη του ημερολογίου του Φώτου Τζαβέλλα του 1792 που είναι γραμμένο στο νότιο ιδίωμα της Ελληνικής, συνάγει ότι οι πρώτοι Σουλιώτες κατέβηκαν από το Αργυρόκαστρο ή τη Χειμάρα όπου ομιλείται αυτό το ιδίωμα.

Αυτά για αρχή, επειδή ο βιασμός της ιστορίας για την πρόκληση εντυπώσεων, προκαλεί ημιμάθεια, που όλοι ξέρουμε τίνος είναι χειρότερο. Όπως και ότι είναι εξίσου κακό να λες ότι “οι Έλληνες είμαστε οι καλύτεροι και οι ανώτεροι όλων”, με το να λες ότι “οι Έλληνες είμαστε οι χειρότεροι και οι κατώτεροι όλων”. Τα άκρα, είναι πάντα άκρα. Και η βλακεία, επικίνδυνη…

itabloid.