Ποια είναι η απόφαση του ΣΤΕ για τις κατασχέσεις καταθέσεων από λογαριασμούς τραπεζών που ανατρέπει τα δεδομένα;
Στο δημόσιο κατασχέσεις
σύμφωνα με τα όσα επιτρέπει η 7μελής σύνθεση του Συμβουλίου της
Επικρατείας στο ελληνικό δημόσιο (εφορία, ΙΚΑ κλπ) να προβαίνει σε κατασχέσεις χρημάτων που βρίσκονται σε τραπεζικούς
λογαριασμούς λόγω οφειλών (συνταξιούχους, μισθωτούς, καταστηματάρχες)
ακόμα κι αν δεν έχει προηγουμένως ενημερωθεί ο οφειλέτης, προκειμένου
να μπορεί να ασκήσει τα προβλεπόμενα ένδικα μέσα ή να εξοφλήσει τα χρέη
του.
Η απόφαση για κατασχέσεις στις τράπεζες αυτή ανατρέπει προηγούμενη του Στ΄ τμήματος του Δικαστηρίου (αλλά και παλιότερες αποφάσεις) που δεν έδιναν τέτοιο δικαίωμα στο δημόσιο θεωρώντας ότι η σχετική διάταξη του Κώδικα Εισπράξεως Δημοσίων Εσόδων (Ν.Δ. 356/1974) είναι αντισυνταγματική αφού ο οφειλέτης δεν μπορεί να αμυνθεί νομικά. Οι αποφάσεις αυτές όμως λόγω σπουδαιότητας παραπέμφθηκαν στην αυξημένου κύρους 7μελή σύνθεση, η οποία τις ανέτρεψε.
Τι λέει η νέα απόφαση για τις κατασχέσεις στις τράπεζες:
Στο πλαίσιο αυτό, ο οφειλέτης μπορεί να προσφύγει δικαστικώς, με
την διεξαγωγή διαγνωστικής δίκης, ενώ παράλληλα έχει πληροφορηθεί το
χρέος του, αναφέρουν οι δικαστές: «…Ο οφειλέτης γνωρίζει ευθέως πότε το
βεβαιωμένο χρέος του καθίσταται ληξιπρόθεσμο και από την επόμενη της
ημέρας κατά την οποία το χρέος κατέστη ληξιπρόθεσμο, είναι δυνατή η λήψη
σε βάρος του αναγκαστικών μέτρων για την είσπραξη του χρέους».
Εάν ο οφειλέτης δεν είναι συνεπής συντάσσεται για γίνει κατάσχεση η οποία δεν κοινοποιείται στο οφειλέτη, παρά μόνο στην Τράπεζα, σύμφωνα με τον ΚΕΔΕ:
«Η μη κοινοποίηση στον οφειλέτη οφείλεται στον προφανή λόγο ότι,
αν αυτός επληροφορείτο την επικειμένη λήψη του μέτρου, θα έσπευδε να
εισπράξει από τον τρίτο (σ.σ.: Τράπεζα) τα οφειλόμενα σ’ αυτόν χρήματα ή
απαιτήσεις ή θα ανελάμβανε τα εις χείρας τρίτου κινητά του, με
συνέπεια, βεβαίως, να καθίσταται αδύνατη η εξ αυτών ικανοποίηση της
αξιώσεως του Δημοσίου. Η μη πρόβλεψη στο νόμο και πρόσθετης υποχρεώσεως
για μία τρίτη, ενδιάμεση, κοινοποίηση προς τον οφειλέτη πριν από την
ενεργοποίηση του δικαιώματος του Δημοσίου να λάβει εις βάρος του μέτρα
αναγκαστικής εκτελέσεως, δεν παραβιάζει συνταγματικές διατάξεις ούτε,
ειδικώτερον, την διάταξη του άρθρου 20 παρ. 2 του Συντάγματος, αφού
καθιδρύεται, πάντως, στο νόμο πλήρες και αποτελεσματικό σύστημα έννομης
προστασίας του οφειλέτη του Δημοσίου».
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου