Διακεκριμένος οικονομολόγος- αναλυτής, ο Δημήτρης Καζάκης δεν χρειάζεται πολλές συστάσεις. Λόγω των απόψεων του, που είναι εντελώς αντίθετες στα αντιλαϊκά μέτρα της παρούσας κυβέρνησης σωτηρίας (συνεργασίας, όπως θέλετε πείτε την) αλλά και της προηγούμενης Παπανδρέου, ο Δημήτρης Καζάκης είναι από τα πλέον γνωστά και προβεβλημένα πρόσωπα τον τελευταίο καιρό. Ελπίζω οι ερωτήσεις που του έθεσα να αντανακλούν αυτά που θα ήθελαν και οι αναγνώστες των ΣΤΙΓΜΩΝ να τον ρωτήσουν για την τρέχουσα οικονομική κατάσταση.
|
Από το 2009 του «λεφτά υπάρχουν» στο 2011 και τη σημερινή κατάσταση. Πως φτάσαμε ως εδώ;
Είναι σαφές πως ο Γ. Παπανδρέου, όταν έλεγε ότι «λεφτά υπάρχουν» όχι μόνο ήξερε πολύ καλά ποιά ήταν η οικονομική κατάσταση της χώρας και οι δανειακές της υποχρεώσεις, αλλά είχε ήδη δρομολογήσει, σε συνεργασία με τα στελέχη του ΔΝΤ και της Ε.Ε., την προσφυγή της Ελλάδας στον "οργανισμό στήριξης". Η διαδρομή αυτή ήταν για τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ προδιαγεγραμμένη και το ζητούμενο ήταν μόνο το πώς θα "περάσει στον κόσμο".
Θεωρείτε πως η προσφυγή στην Τρόικα και το ΔΝΤ ήταν αναπόφευκτη; Ποιος κατά τη γνώμη σας ήταν ο απώτερος σκοπός του πρωθυπουργού;Πιστεύετε πως υπήρχε άλλος δρόμος, δεδομένης της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης;
Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι η προσφυγή στην Τρόικα δεν έγινε για να "σωθεί η χώρα" από την καταστροφή. Η προσφυγή και οι συμβάσεις που συνήφθησαν στη συνέχεια, καθώς και τα μέτρα που λήφθηκαν και εξακολουθούν να λαμβάνονται για την υλοποίησή τους, δεν έχουν σκοπό τη μείωση του χρέους της χώρας και την ανόρθωσή της. Ο πραγματικός σκοπός είναι η απεμπόληση της εθνικής κυριαρχίας, όπως προβλέπεται στην πρώτη σύμβαση δανειακής διευκόλυνσης, ο έλεγχος της χώρας, κυρίως οικονομικός, το ξεπούλημά της σε τιμή ευκαιρίας και η διαιώνιση του χρέους, το οποίο αποτελεί και το μοχλό πίεσης για τα παραπάνω.
Χαρακτηριστική είναι και η συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου, για το νέο δάνειο προς τη χώρα και το "κούρεμα" που προβλέπεται. Με τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις, εφόσον η συμφωνία δεν αναφέρει ποσό αλλά ποσοστό 50%, το κούρεμα θα ανέλθει σε 100 δισ. Για να επιτευχθεί αυτό το κούρεμα, η χώρα θα δανειστεί επί πλέον 130 δισ., εκ των οποίων μάλιστα τα 30 δισ. θα τα πληρώσει σε ρευστό για να γίνει η ανταλλαγή των ομολόγων. Επί πλέον, τα νέα ομόλογα θα είναι ΑΑΑ και θα συνοδεύονται με μια σειρά εγγυήσεων, που δένουν χειροπόδαρα τη χώρα. Είναι φανερό ότι τέτοιες συμφωνίες δεν μειώνουν, αλλά αντίθετα αυξάνουν τη δανειακή επιβάρυνση της χώρας.
Όσο δε αφορά την παγκόσμια κρίση, αυτή οφείλεται κυρίως στις πρωτοφανείς διαστάσεις που έχει πάρει το παγκόσμιο χρηματιστικό κεφάλαιο, οι τράπεζες και οι μεγάλοι χρηματοπιστωτικοί οίκοι. Χαρακτηριστικό είναι και το γεγονός ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση το ενεργητικό τους είναι 4 φορές μεγαλύτερο από το ΑΕΠ των αντίστοιχων χωρών. Αυτό έχει οξύνει τόσο πολύ την κρίση της Ευρωζώνης, που τώρα πια φαίνεται σε όλους αξεπέραστη. Αντίθετα, οι ΗΠΑ, στις οποίες η οικονομική επιφάνεια των τραπεζών αντιστοιχεί στο 67% του ΑΕΠ της χώρας, και το νόμισμά τους βασίζεται σε πραγματικά οικονομικά μεγέθη των αμερικάνικων επιχειρήσεων στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, βλέπουμε ότι μπορούν να λάβουν μέτρα που απομακρύνουν το ενδεχόμενο κατάρρευσης της οικονομίας τους.
Επομένως το δίλημμα που τίθεται σε παγκόσμιο επίπεδο είναι: μας ενδιαφέρει η διάσωση των τραπεζών ή η διάσωση των λαών; Η τοποθέτηση άμεσων εκπροσώπων των τραπεζών στην ηγεσία του ελληνικού κράτους, αλλά και άλλων κρατών της Ευρωζώνης (Ιταλία), δείχνει ότι το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα έχει κάνει σαφείς επιλογές και ότι η διάσωση της Ευρωζώνης ουσιαστικά ταυτίζεται με τη διάσωση των τραπεζών και των διεθνών τοκογλύφων...
ΡΙΚΗ ΜΑΤΑΛΛΙΩΤΑΚΗ
(Πλήρης συνέντευξη στο τεύχος νο 119 των ΣΤΙΓΜΩΝ)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου