
Οι ανακαλύψεις αυτές έγιναν πρόσφατα στην επαρχία Komi, της Σιβηρίας και συγκεκριμένα στις όχθες του ποταμού Usy, στα όρια του αρκτικού κύκλου, από μία Ρωσο-Νορβηγική αρχαιολογική αποστολή που δούλευε στην περιοχή για πολλά χρόνια. Συγκεκριμένα βρέθηκαν πλήθος οστών από διάφορα ζώα - ελάφια, άλογα, λύκους - σε μια περιοχή όπου υποτίθεται - με βάση τις επικρατούσες θεωρίες - ότι ήταν πλήθος καλυμμένη από πάγο. Το πιο εντυπωσιακό όμως εύρημα ήταν ένα γιγαντιαίο μαμούθ πάνω στο οποίο βρέθηκε η κεφαλή ενός βέλους, καθώς και εγκοπές από κάποιο αιχμηρό εργαλείο· γεγονός που υποδηλώνει την παρουσία του ανθρώπου στην περιοχή και μάλιστα με κάποιο επίπεδο πολιτισμού.
Ας σημειωθεί ότι, οι περισσότερες επιστημονικές περιγραφές του παρελθόντος της ηπείρου της Ευρασίας πριν από 15 με 20 χιλιάδες χρόνια, την θέλουν να καλύπτεται από ένα στρώμα πάγου από την αρκτική περιοχή μέχρι και τα Καρπάθια. Όμως με τη μέθοδο του άνθρακα 14, τα ευρήματα αυτά χρονολογήθηκαν στα 40.000 χρόνια πριν, αποδεικνύοντας ότι ο αρκτικός βορράς ήταν κάποτε κατοικήσιμη περιοχή. Έτσι θεωρείται απόλυτα λογικό, οι κάτοικοί του, να αναγκάστηκαν να μετακινηθούν προς τα νότια όταν οι περιοχές τους άρχισαν να παγώνουν, αποικίζοντας έτσι την περιοχή της Ευρασίας.
Αυτές οι νέες ανακαλύψεις φέρνουν ξανά στην επιφάνεια αρχαίους θρύλους και παραδόσεις για την αρχαία ήπειρο της Υπερβορέας, που - σαν μια "βόρεια Ατλαντίδα" - φιλοξένησε έναν υψηλό πολιτισμό που άνθισε, πριν της συμβεί ένα κατακλυσμικό φαινόμενο που ανάγκασε τους κατοίκους της να μετακινηθούν νότια.
Άσχετα αν τα πράγματα είναι ακριβώς έτσι, έρχεται στο φως άλλη μια θεωρία που μας φέρνει αντιμέτωπους με τις παραδόσεις και τη μυθολογία αρχαίων πολιτισμών, επιβεβαιώνοντας ότι δεν θα ήταν σωστό να αντιμετωπίζονται απλά σαν "αρχαία παραμύθια" !
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου