Όταν η Ιατρική έχει πει την τελευταία της λέξη, όταν η ψυχοθεραπεία έχει απαλύνει την πληγή χωρίς να την κλείσει, πολλοί στρέφονται στον Θεό περιμένοντας ένα θαύμα. Αμερικανοί βετεράνοι του Πολέμου αλλά και πάσχοντες από βαριές σωματικές ασθένειες αναζητούν αυτό το θείο άγγιγμα στην Κρήτη. Ο Άγιος και Θεραπευτής που επικαλούνται είναι ο αρχαίος Έλληνας Θεός, ο Ασκληπιός.
Ο δόκτωρ Edward Tick , γνωρίζοντας την κλασσική θεωρία του Φρόυντ για την ερμηνεία των ονείρων, τις διδαχές του Γιουνγκ για το συλλογικό ασυνείδητο και όλες τις σύγχρονες πρακτικές για την ομαδική θεραπεία (group therapy) παρατήρησε ότι κάτι έλειπε. Οι νευρώσεις «επιδιορθώνονταν» αλλά το βαθύτερο τραύμα δεν έκλεινε.
Ο δόκτωρ Tick, ζει στις ΗΠΑ, όμως τα τελευταία 20 χρόνια βρίσκεται κάθε χρόνο στην Κρήτη, κάποιες φορές και δυο φορές το χρόνο, μαζί με την θεραπευτική του ομάδα. Νεοϋρκέζος, κάτοχος ενός Μάστερ στην Ψυχολογία , έχει κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στην Επικοινωνία. Μέλος και κατά καιρούς αξιωματούχος στην Αμερικανική Ακαδημία Ψυχοθεραπευτών και στον Αμερικανικό Σύνδεσμο Ολιστικής Ιατρικής. Η μέθοδος που εφαρμόζει με μια λέξη λέγεται Εγκοίμηση. Πολύ συνοπτικά αναφέρει στο candianews.gr: «Κάποιες από τις αρχαίες μαρτυρίες αναφέρουν τον θεραπευτικό «Ύπνο», είναι η μέθοδος που εφάρμοζαν στα Ασκληπιεία της Κρήτης. Σε αγάλματα και σε άλλες πηγές υπάρχουν οι μαρτυρίες ότι έρχονταν ακόμη και εκτός Κρήτης άνθρωποι για να θεραπευτούν. Ξέρουμε με λεπτομέρειες πως λειτουργούσε όλο αυτό.»
Είναι απαραίτητη η ενέργεια της Κρήτης και ειδικά αυτή των Ασκληπιείων γα την εφαρμογή της μεθόδου; «Δεν θέλουμε να καταστραφεί η ενέργεια με το να γίνουν πολυσύχναστοι τουριστικοί προορισμοί αλλά θεωρούμε σημαντικό να γνωρίζουν και οι ίδιοι οι Κρητικοί ότι υπάρχει ακόμη στους χώρους των Ασκληπιείων μια πανίσχυρη θεραπευτική ενέργεια και ότι η Κρήτη και οι Κρητικοί έχουν σπουδαία δώρα να προσφέρουν στον κόσμο, όχι μόνο για τον τουρισμό αλλά
κυρίως για την πνευματικότητα. Να βοηθήσουν ώστε να αναδομηθεί η ψυχή όλων των ανθρώπων και να ξαναθυμηθούμε πια πράγματα είναι τα πιο σημαντικά.»
Τα Ασκληπιεία της Κρήτης τα οποία επισκέπτεται με τις ομάδες του είναι, κυρίως, αυτό του Λέντα στο νομό Ηρακλείου και αυτό της Λισσού, δυτικά της Σούγιας, στο νομό Χανίων. Στην τελευταία τους επίσκεψη, το Μάιο, πήγαν και στο σχεδόν άγνωστο Ασκληπιείο της Ιεράπετρας, ένα χώρο που έχει τελείως αποψιλωθεί.
«Σε αυτή την επίσκεψη πήγαμε στο Λέντα και μετά στην Ιεράπετρα, όπου κάναμε την τελετή της Εγκοίμησης. Επισκεφτήκαμε το Ασκληπιείο, όπου τώρα πια μόνο λίγες πέτρες υπάρχουν. Μεταμορφώσαμε τα δωμάτια του ξενοδοχείου σε ΆΒΑΤΟΝ. Τις προηγούμενες εβδομάδες είχαμε μελετήσει και είχαμε εξαγνιστεί. Πριν την τελετή προσευχόμαστε σε κύκλο, όλοι μαζί, στον θεό Ασκληπιό. Στη συνέχεια, κάποιοι κοιμούνται και κάποιοι τους προσέχουν. Και μετά έρχονται τα θεραπευτικά όνειρα. Και όλο αυτό δίνει αποτελέσματα!»
Υπάρχουν πολλά Ασκληπιεία στην Κρήτη, που μόνο ερευνητές τα γνωρίζουν, μας πληροφορεί ο κ. Τικ. Όπως και στις χριστιανικές εκκλησίες, όσοι θεραπεύονταν προσέφεραν και σε αυτά ένα τάμα με το μέρος του σώματος που είχε θεραπευτεί και κάποια από αυτά διασώζονται.
Μετά από ένα κοπιώδες ταξίδι οι πιστοί παραδίδονταν στα χέρια ενός ιερέα του Ασκληπιού, ο οποίος ήταν ο γιατρός της εποχής του. Σε κάθε Ασκληπιείο υπήρχε μια πηγή με τρεχούμενο νερό και λουτρά καθαρμών. Καθαρμοί, όμως, γίνονταν και στη θάλασσα της Κρήτης. Νηστεία , εισπνοή θεραπευτικών φυτών, θέατρο, διαλογισμός και προσευχή, όλα αυτά ήταν η προετοιμασία. ΔΕΝ ήταν η θεραπεία, μας λέει ο Αμερικανός ψυχοθεραπευτής. Αυτή ΔΕΝ ερχόταν από τον γιατρό αλλά μέσω του υποσυνείδητου, μέσω του ονείρου. Όχι, όμως, οποιουδήποτε ονείρου, αλλά ενός θεϊκού ονείρου που προκαλούσε μεταστροφή, «Μεταμόρφωση». Ο ίδιος ο Θεός Ασκληπιός, με τη γνωστή μορφή του από τ΄ αγάλματα, ή με τη μορφή νεαρού αγοριού, γενειοφόρου άνδρα, σκύλου ή φιδιού κλπ θεράπευε ή έδινε οδηγίες για την θεραπεία.
«Ζήτησα από το γκρουπ να μελετήσει πρώτα, και μετά, στη διάρκεια του ταξιδιού μας, γεμίσαμε τους εαυτούς μας με εικόνες και ιστορίες από την παράδοση του Ασκληπιού. Έτσι, ώστε ο ασυνείδητος νους μας να «ρυθμιστεί» για αυτό το είδος της εμπειρίας. Έτσι, λοιπόν, δεν ονειρευόμαστε τα κοινά, ιδιωτικά όνειρα. Συμβαίνει και αυτό, όμως συνήθως «βλέπουμε» ότι και οι θεραπευθέντες στα αρχαία Ασκληπιεία. Οι δικοί μας ταξιδιώτες-προσκυνητές βλέπουν τον Ασκληπιό ή την κόρη του την Υγεία, τον Σκύλο, ή άλλες θεραπευτικές εικόνες.»
Επί 35 χρόνια εργάζεται, μαζί με τη σύζυγο του την Κατερίνα, στη θεραπεία βετεράνων του Βιετνάμ, της Κορέας κι άλλων πολέμων, μέσω του ιδρύματος «Soldier’s Heart Program Director». Είδε στρατιώτες τσακισμένους από τις μάχες να συνεχίζουν τη ζωή τους με δυσκολία, να «μπουκώνονται» με φάρμακα για να μην αυτοκτονήσουν. Η βαθειά πληγή πάντα υπήρχε. Την πλήρη θεραπεία αναζήτησε στις διδαχές του Ασκληπιού, του Ιπποκράτη και του Γαληνού. Μας τονίζει ότι η μέθοδος του ενδείκνυται μόνον όταν η κλασσική Ιατρική, η ψυχοθεραπεία, ο βελονισμός ή οποιαδήποτε άλλη γνωστή μέθοδος έχουν αποτύχει.
Μαζί του σε αυτή την επίσκεψη στην Κρήτη είναι και ο Τσαρλς, παλαίμαχος του Βετνάμ, ο οποίος στα ελληνικά διάλεξε το όνομα Κρήτος! Για την εμπειρία του στην Κρήτη, ο Κρήτος λέει στο candianews.gr: «Γνωρίζαμε με τη σύζυγο μου τη Σόφι από παλιά τον Εντ και τη σύζυγο του, τους έχουμε εμπιστοσύνη. Αλλά δεν ξέραμε γιατί ήρθαμε μαζί του στην Κρήτη. Στη χώρα μου είμαι βετεράνος και έχω ήδη θεραπευτεί από την εμπειρία που είχα στο Βιετνάμ. Με λίγα λόγια θεωρούσα ότι είχα τελειώσει με αυτό το θέμα. Παρακολούθησα τα μαθήματα για τον Ασκληπιό και όταν πρωτοπάτησα το πόδι μου στο νησί αναρωτήθηκα: Γιατί ήρθα ως εδώ; Τι πρέπει να μάθω; Ποιο είναι το επόμενο βήμα για μένα, στη ζωή μου; Στη συνέχεια, έλαβα μια απάντηση από την «Ασκληπιεία» διαδικασία. Ήταν κάτι που έπρεπε, οπωσδήποτε να γίνει, αλλά κρυβόταν πολύ βαθιά μου, όμως, τελικά βγήκε στην επιφάνεια. Μου είναι δύσκολο να μιλήσω για αυτό. Πρόκειται για μια μεγάλη ΣΥΓΝΩΜΗ, που έπρεπε να δώσω. Τώρα ξέρω γιατί ήρθα. Έπρεπε να μάθω να συγχωρώ.» Σε αυτό το σημείο η φωνή του Τσαρλς «σπάει» , η ομάδα συγκινείται, όλοι βουρκώνουμε.
Η γυναίκα του Τσαρλς, η Σοφία, στέκεται στο πλευρό του, βράχος. Είχε και αυτή το προσωπικό της «τραύμα», που κουβαλούσε σε αυτό το ταξίδι αλλά δεν θέλει να μιλήσει για αυτό. Άρχισε να θεραπεύεται, μας πληροφορεί. Μας λέει ότι πάντα ήθελε να έρθει στην Κρήτη, πόσο πολύ της αρέσει, για το φαγητό που είναι υπέροχο, για τους καλόκαρδους ανθρώπους. Στο νησί μας γιόρτασε τα 65αγενέθλια της, ήταν το ίδιο βράδυ που ο Τσαρλς είχε την εμπειρία της Εγκοίμησις: « Ήταν μια καταπληκτική εμπειρία. Το να βλέπω την ομάδα να του συμπαραστέκεται και να συμπάσχει μαζί του. Το να βλέπω τον Τσάρλι να μεταμορφώνεται από έναν πολύ θυμωμένο με τον εαυτό του άνθρωπο σε κάτι άλλο υπέροχο. Σίγουρα, και μόνο για αυτό άξιζε τον κόπο όλο αυτό το ταξίδι.»
Με μεγάλη εμπειρία στους βετεράνους, ο Εντ, όπως τον αποκαλεί η ομάδα του, μας διηγείται την ιστορία του Τζον, ενός βετεράνου του Πολέμου, που οι μέρες και οι νύχτες του ήταν στοιχειωμένες από εφιάλτες. Ο άνθρωπος αυτός έζησε μια νέα «Αποκάλυψη τώρα» στην Ελλάδα, μέσω της «Επιφάνειας» του Θεού Ασκληπιού.
«Δοκίμασε πολλά είδη θεραπείας. Ψυχοθεραπεία, φυσικές μεθόδους, μασάζ. Ήρθε και μου είπε: Αυτό που έμαθα είναι να προσαρμόζομαι. Αλλά το φως ακόμη λείπει. Έχω συνεχώς κατάθλιψη, είμαι θυμωμένος, δε μου αρέσουν οι άνθρωποι. Έτσι ήρθε στην Ελλάδα και σε αυτό το ταξίδι είχε δύο εμπειρίες. Μία στο νεκροταφείο του Κεραμεικού στην Αθήνα. Εκεί κατέρρευσε. Ήταν πολύ οδυνηρό για αυτόν να πάει σε ένα νεκροταφείο πολεμιστών και έκλαιγε. Είχε τρομοκρατηθεί και το γκρουπ ήταν αυτό που τον στήριξε. Στάθηκε στον τάφο ενός αρχαίου πολεμιστή. Η ομάδα τριγύρω του προσευχόταν και ξαφνικά αυτός έλαμπε λες και τον είχε «χτυπήσει» μια μπάλα φωτός. Δεν ξέρω τι ακριβώς του συνέβη αλλά λίγο μετά στάθηκε εκεί ακριβώς όπου ο Περικλής είχε εκφωνήσει τον Επιτάφιο. Και έβγαλε και αυτός έναν Λόγο προς εμάς! Μας διηγήθηκε όλη την προσωπική του ιστορία και έκλεισε με αυτά τα λόγια: «Από αυτήν εδώ τη στιγμή και σε οποιαδήποτε άλλη στο μέλλον δεν είμαι πια ένας βετεράνος του Πολέμου στο Βιετνάμ. Από εδώ και πέρα είμαι ένας πνευματικός πολεμιστής, ο οποίος υπηρέτησε στο Βιετνάμ». Έτσι, άλλαξε την ταυτότητα του. Έτσι ενώθηκε με όλους τους πολεμιστές, όλων των εποχών, όλων των χωρών. Με όλους αυτούς που επέζησαν και επέστρεψαν για να μιλήσουν για τη φρίκη του πολέμου. Δεν ήταν πια ένας Αμερικάνος που σκεφτόταν ο πόλεμος «μου», τ΄ αδέλφια «μου», αλλά ΟΛΟΙ οι πολεμιστές. Μια εβδομάδα αργότερα πήγαμε στην Κω, την πατρίδα του Ιπποκράτη, περάσαμε τη μέρα στο Ασκληπιείο και μετά στην Εγκοίμηση προσευχηθήκαμε στον Ασκληπιό ή σε ότι πίστευε ο καθένας. Ήταν δύο βετεράνοι, που «κοιμήθηκαν» βαθιά και ένα άτομο τους βοηθούσε και ταυτόχρονα διαλογιζόταν και προσευχόταν γι΄ αυτούς. Όλη τη νύχτα ο Τζον είχε φοβερούς εφιάλτες από τα πεδία των μαχών, όπως πάντα μετά τον πόλεμο. Ούρλιαζε, φώναζε, κλωτσούσε, ίδρωνε. Ήταν φρικτό και του είπαμε να σταματήσει, όμως αυτός είπε όχι. Το πρωί, όταν ο ήλιος ανέτειλε από τα μικρασιατικά παράλια, πλησίασε στο παράθυρο και το πρόσωπο του ήταν γεμάτο φως. Και τότε είπε: «Τελείωσε». Τον ρώτησα τι εννοούσε και μου είπε «δεν ξέρω, τελείωσε(Ι am done).To φως επέστρεψε στην καρδιά μου». Δεν είχε ποτέ ξανά εφιάλτες από τότε. Τώρα κοιμάται σα μωρό και μου έχει «θυμώσει» γιατί χρειάζεται ξυπνητήρι για να σηκωθεί το πρωί!» Έκτοτε ο Τζον βοηθάει στη θεραπεία άλλων βετεράνων, ενώ συχνά επισκέπτεται το Βιετνάμ όπου δίνει διαλέξεις.
Αυτό συνέβη πριν 21 χρόνια, μετά ο Εντ γνώρισε την Κρήτη και την ερωτεύτηκε!
Ως ψυχολόγος γνωρίζει και την κρητική ψυχή, και σίγουρα μας εκφράζει απολύτως όταν λέει ότι η Κρήτη είναι το κέντρο του κόσμου: « Η Κρήτη είναι τόσο ξεχωριστή! Όλοι όσοι έρχονται στην Κρήτη την ερωτεύονται! Οι Κρητικοί είναι πολύ φιλικοί και στην παραδοσιακή φιλοξενία τους υπάρχει το ζεστό καλωσόρισμα, το νοιάξιμο και η αγάπη. Δεν είναι μόνο ο Ασκληπιός που θεραπεύει, είναι και η φιλία των ανθρώπων, το υγιεινό φαγητό και η ενέργεια αυτού του νησιού από τους αρχαίους χρόνους μέχρι σήμερα, μοιάζει λες και είναι το κέντρο του κόσμου, είναι σαν η θεραπευτική πνευματική ενέργεια της Μεσογείου και της υφηλίου να επικεντρώνεται εδώ. Οι άνθρωποι το νιώθουν αυτό και γίνονται χαρούμενοι όταν βρίσκονται εδώ. Όλοι αρχίζουν να χαμογελούν και να χορεύουν, τα μάτια τους λάμπουν. Είναι η ενέργεια που τους επηρεάζει με αυτόν τον θετικό τρόπο.»
Ο Όμηρος, τον οποίο έχει μελετήσει ο Εντ, αναφέρει τον Ασκληπιό ως βασιλιά της Θεσσαλίας. Ήταν τόσο μεγάλη η θεραπευτική του δεινότητα, μας λέει, που θεοποιήθηκε από τους αρχαίους έλληνες, πιθανά κατά τον ίδιο τρόπο που αγιοποιούμε στην ορθόδοξη παράδοση. Γιός του Απόλλωνα και μαθητής του Κένταυρου Χείρωνα. Το όνομα αυτού του αρχαίου Θεού δηλώνει τον αδιάλειπτα ήπιο, τον τρυφερό, την ήπια αίγλη, αυτός που όλα τα απαλύνει, την παρηγορία της ψυχής, όλα όσα λείπουν από τη σύγχρονη Ιατρική. Με τα νέα δεδομένα, ο Ασκληπιός θα ήταν Ολιστικός Γιατρός.
Μας ξενίζει, βέβαια, να προσεύχεται κάποιος στον Ασκληπιό, το 2014. Δεν υπάρχει, πια, τέτοιος Θεός, διαβεβαιώνουμε τον Εντ! «Αυτό είναι αλήθεια αλλά και ψέμα. Υπάρχει στ΄ αλήθεια ένας Θεός που κατοικεί στον Ουρανό και έχει γένια; Και φωτοστέφανο; Στην πραγματικότητα, το μόνο που υπάρχει είναι μια θεϊκή ενέργεια, που έρχεται σε μας για να μας θεραπεύσει, να μας διδάξει και να μας μεταμορφώσει. Και χρησιμοποιούμε εικόνες, που για χιλιάδες χρόνια υπάρχουν, ώστε να καταφέρουμε να αγγίξουμε αυτή την ενέργεια. Έτσι, ο Ασκληπιός αντιπροσωπεύει αυτή την ενέργεια της αγάπης, της συμπόνιας και της θεραπείας. Άλλωστε η δεύτερη εντολή λέει: ου ποιήσεις σεαυτω είδωλον, ουδέ παντός ομοίωμα… Ότι όνομα και εικόνα να δώσουμε στο Θεό δεν είναι ο Θεός αλλά κάτι που μας βοηθάει να φτάσουμε στη θεϊκή ενέργεια. Η πνευματικότητα είναι αναζήτηση και εμπειρία του θείου. Οι θρησκείες «παγώνουν» αυτή την εικόνα και μετά μάχονται μεταξύ τους για το ποια είναι η αληθινή εικόνα. Έτσι, λοιπόν, υπάρχει ο Ασκληπιός; Όχι στ΄ αλήθεια, δεν υπάρχει, αλλά και ναι, βέβαια υπάρχει!» Για τον Εντ ο Ιησούς ήταν ένας μεγάλος θεραπευτής και έχει συγκεντρώσει στοιχεία για αγάλματα του Ασκληπιού, που μεταφέρθηκαν σε χριστιανικές εκκλησίες, ως ομοίωμα του Χριστού. Μας τονίζει, επίσης, ότι πολλοί χριστιανικοί ναοί χτίστηκαν πάνω σε αρχαία ιερά.
Ως άπιστοι Θωμάδες οι σύγχρονοι άνθρωποι ζητούν πολλαπλές αποδείξεις. Μας λέει ότι το ποσοστό επιτυχίας στη θεραπεία που ακολουθεί είναι 95% και αφηγείται και ένα ακόμη περιστατικό , το οποίο είχε δημοσιεύει και στο βιβλίο του: (Edward Tick, Η θεραπεία της ψυχής μέσα από τα όνειρα, εκδόσεις Ενάλιος). Αφορά στην θεραπεία ενός ανθρώπου που έπασχε από μια σωματική και σπάνια νόσο ,την αιμοχρωμάτωση, κατά την οποία τα επίπεδα σιδήρου στο αίμα διαταράσσονται και αργά-αργά οδηγεί τον ασθενή στον θάνατο. Σε ένα όνειρο του είδε το Ασκληπιείο της Ρώμης. Εκεί υπάρχει ένας-βράχος σε σχήμα πλοίου, προς ανάμνηση των φιδιών που έφεραν από την Επίδαυρο. Ο ασθενής ήταν μέσα στο πλοίο, με όλους τους θεραπευτές του κόσμου και με όλων των ειδών τις θεραπείες. Όταν επέστρεψε στο σπίτι του τα επίπεδα του σιδήρου σταθεροποιήθηκαν, άλλαξε η χημική σύσταση του οργανισμού του, θεραπεύτηκε.
Οι σύγχρονοι ταξιδιώτες-προσκυνητές του Ασκληπιού είναι μια όμορφη ομάδα από χαρούμενους και γελαστούς Αμερικανούς.
Σε αυτό το ταξίδι στην Κρήτη στην ομάδα είναι και η Γκρέις, γιατρός, που το ελληνικό όνομα της δανείστηκε από την κόρη του Ασκληπιού Υγεία. Τι ρωτάμε αν συστήνει αυτήν τη μέθοδο σ στους ασθενείς της και απαντά ότι θα πρέπει να εξαντλήσουν όλες τις σύγχρονες μεθόδους πρώτα και μετά να δοκιμάσουν το πρόγραμμα του Εντ. Στην πρόσφατη επίσκεψη της, αυτό που της αποτυπώθηκε βαθειά ήταν οι εφιάλτες του Τσαρλς, στον οποίο στάθηκε ως γιατρός την ώρα του πόνου. Επίσης, μας αφηγήθηκε ότι σε παλαιότερη επίσκεψη της στο νησί είδε ασθενή που είχε κύστη μέσα στον μυελό του βραχιόνιου οστού, στο δεξιό μπράτσο, να θεραπεύεται και η κύστη να εξαφανίζεται. Στην περίπτωση του η κλασσική θεραπεία ήταν επικίνδυνη έως αδύνατη και για αυτό κατέφυγε στα θεραπευτικά «πρωτόκολλα» του Ασκληπιού.
Η Αρτεμισία ή Ντέμπορα είναι μηχανικός ηλεκτρονικών συστημάτων, όμως η δουλειά της την έκανε δυστυχισμένη. Το ταξίδι της στην Κρήτη και η θεραπεία του Εντ της έδωσε τη συμπαράσταση και το κουράγιο που χρειαζόταν για να κάνει μια στροφή 180ο στη ζωή της και να ασχοληθεί από δω και στο εξής με την τέχνη ως θεραπευτικό μέσον.
Η άλλη Ντέμπορα της παρέας ή Αθηνά στα ελληνικά μας λέει ότι είναι ένας κλασσικός άπιστος Θωμάς, που δεν πιστεύει σε πνευματικές ενέργειες. Όμως το βράδυ της Εγκοίμισης του Τσαρλς θα μείνει βαθιά χαραγμένο στη μνήμη της γιατί είδε την Γκρέις να δέχεται «μηνύματα» μέσω ονείρων για την θεραπεία του Τσαρλς. Πάντοτε σκάρωνε «τραγουδάκια» μας λέει, αλλά από εκείνο το βράδυ ο νους της πλημμύρισε με υπέροχα τραγούδια, που σκοπεύει να καταγράψει.
Και είναι και ο Ρίτσαρντ, με αμερικάνικη προφορά, το «ελληνικό» του όνομα θυμίζει το ρωμαϊκό Τάκιτος,. Είναι ένας κλασσικός Ζορμπάς, μας λέει, εύθυμος, που λατρεύει τον Καζαντζάκη και τις αξίες του «Καπετάν Μιχάλη», ήδη από τα φοιτητικά του χρόνια. Έκανε αυτό το ταξίδι για να επισκεφτεί τον τάφο του.
Η ελληνοαμερικανική μας συνάντηση κλείνει με τον Εντ, ο οποίος ξεκίνησε τη δική προσωπική θεραπεία το 1997 στην Επίδαυρο. Εργαζόμενος με πολεμιστές, τον συγκλόνισε τότε η παράσταση με τις αρχαίες «Τρωάδες» και βίωσε και ο ίδιος την κάθαρση, που άλλαξε την ζωή του. Τα δυο φίδια του Ασκληπιού δηλώνουν πνεύμα και λογική μας λέει και ως θεραπευτής τα χρησιμοποιεί και τα δύο. Στην ψυχολογία, άλλωστε, έμαθε ότι υπάρχει η μέθοδος της κάθε ξεχωριστής περίπτωσης (case study method) και η κάθε εμπειρία θεραπείας είναι ένα επιστημονικό δεδομένο. Πιο σημαντικό και από την Επιστήμη ο Εντ θεωρεί το να μάθουμε να ζούμε με τις αρετές που οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι μας δίδαξαν: «Η ελληνική σας παράδοση με δίδαξε, ως θεραπευτή, ότι πρέπει να υπάρχει συμπαράσταση στη ζωή. Όπως είπαν οι αρχαίοι φιλόσοφοι, να βρίσκεις τις πιο πολύτιμες αξίες, την αλήθεια, την αγάπη και το καλό, οι άνθρωποι είναι «πεινασμένοι» για αυτές τις αξίες στον σύγχρονο κόσμο. Οι ελληνικές σας αξίες και παραδόσεις μας έμαθαν να αναζητούμε στη ζωή μας αυτά τα ιδανικά.»
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου