Το ιερό του Δαφνηφόρου ή Δαφνείου Απόλλωνος βρίσκεται στη νότια πλευρή της Ιεράς Οδού και συγκεκριμένα στη θέση του καθολικού της βυζαντινής Μονής Δαφνίου.
Σύμφωνα με τον Παυσανία, στον χώρο όπου βρίσκεται σήμερα η Ιερά Μονή Δαφνίου στο Χαϊδάρι, λατρευόταν εκτός από τον Απόλλωνα, η
Η λατρεία των δύο θεαινών δικαιολογείται από το γεγονός ότι η ελευσινιακή πομπή, που ξεκινούσε από την Αθήνα και κατέληγε στην Ελευσίνα για την τέλεση των μυστηρίων, πραγματοποιούσε ενδιάμεση στάση εκεί.
Η κομβική θέση του αρχαίου ιερού ίσως οδήγησε τους πρώτους χριστιανούς να ιδρύσουν λατρευτικό χώρο ώστε να προσελκύσουν τους περαστικούς.
Κατά τα πρώτα χρόνια του 19ου αιώνα το μοναστήρι δέχτηκε τον γνωστό διαβόητο επισκέπτη, τον λόρδο Thomas Bruce Elgin (1766-1841). Ο Άγγλος περιηγητής και αρχαιολόγος Edward Dodwell (1767-1832), που πέρασε από το Δαφνί το φθινόπωρο του 1805, αναφέρει:
«Περάσαμε από το μοναστήρι του Δαφνίου, που βρίσκεται πάνω από τα ερείπια ενός αρχαίου ναού, κατά πάσα πιθανότητα αφιερωμένου στον Απόλλωνα. Όταν επισκέφτηκα για πρώτη φορά την Ελλάδα (δηλαδή κατά το έτος 1801), υπήρχαν εκεί ακόμα μερικοί μικροί ιωνικοί κίονες με τα κιονόκρανά τους. Ένας «βολικός» σεισμός λέγεται ότι κατέστρεψε τον νεότερο τοίχο, όπου οι κίονες είχαν εν μέρει εντοιχιστεί. Ο λόρδος Έλγιν, με αξιέπαινο ενδιαφέρον για την αποφυγή μελλοντικών καταστροφών και παρακινημένος από το γνωστό του πάθος για την απόκτηση ελληνικών αρχαιοτήτων, τους έστειλε στην Αγγλία. Τώρα βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο».
Πάλι καλά που το ενδιαφέρον του ήταν αξιέπαινο, διότι αλλιώς βλέπω να μας έδενε όλους στη γαλέρα ο αρχαιολάτρης, να μας κάνει υπηρέτες στην Αγγλία να σωθούμε…
Την απόσπαση των ιωνικών κιόνων από τον Elgin αναφέρουν τόσο ο Γάλλος FranQois Pouqueville όσο και ο Γερμανός Ludwig Ross (1806-1859), που επισκέφτηκαν τον χώρο μετά, κατά τις δεκαετίες του 1810 και του 1830 αντιστοίχως.
Πράγματι, ο λόρδος Elgin απέσπασε τρεις λεπτούς ιωνικούς κίονες που στήριζαν τα τοξωτά ανοίγματα της πρόσοψης του εξωνάρθηκα του καθολικού της μονής.
Μόνο ένας από τους κίονες του εξωνάρθηκα διέφυγε του Elgin και παραμένει μέχρι σήμερα στην αρχική του θέση, στη ΝΔ γωνία του κτίσματος. Οι υπόλοιποι, ακριβώς όπως ανέφερε ο Dodwell, βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο του Λονδίνου.
Η αρχική θέση των κιόνων αυτών φαίνεται πως ήταν στο ιερό του Δαφναίου Απόλλωνος, τον πανάρχαιο πρόγονο της χριστιανικής μονής του Δαφνιού, και δίχως την παραμικρή ντροπή οι Άγγλοι φίλοι μας σήμερα τα εκθέτουν στο πολύβουο Βρετανικό Μουσείο του Λονδίνου.
Ο απρεπής αρχαιοκάπηλος είχε αφαιρέσει από τον χώρο της Μονής Δαφνίου τους κίονες και, τον Σεπτέμβριο του 1802 μαζί με τα Γλυπτά που αφαίρεσε από τον Παρθενώνα, τα φόρτωσε στο πλοίο «Μέντωρ» κι απέπλευσε από Πειραιά για τη Μάλτα.
Εκεί, το πολύτιμο φορτίο θα μεταφερόταν σε άλλο πλοίο με τελικό προορισμό τη Βρετανία. Στα αμπάρια του υπήρχαν 17 κιβώτια που περιείχαν τμήματα της ζωφόρου του Παρθενώνα, ανάγλυφα του Ναού της Απτέρου Νίκης, μεμονωμένα τμήματα αγαλμάτων και σφονδύλους από κολόνες.
Οι δυνατοί άνεμοι παρέσυραν το πλοίο στα βράχια, με αποτέλεσμα να βρεθεί στον βυθό, νοτιοανατολικά των Κυθήρων, στην είσοδο του λιμανιού του Αβλέμονα, χωρίς να υπάρξουν θύματα.
Τελικά, σφουγγαράδες έδωσαν έπειτα από 2,5 χρόνια συνέχεια στην αέρινη πλην εξόριστη ζωή των πολύτιμων μαρμάρων.
ΔΙΑΔΩΣΤΕ:
Τα περισσότερα άρθρα είναι αναδημοσιεύσεις που αξίζει να διαβαστούν επειδή κατά τη γνώμη μας ακόμα και μέσα σε κάποιο ψέμα κρύβεται πάντα μια αλήθεια. Στόχος είναι μέσα από την πολύπλευρη ενημέρωση να αποκαλυφθεί. Ή κρίση είναι πάντα δική σας.
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου