Ο Τούρκος πρωθυπουργός θέλει μια «Νέα Τουρκία» που άρχισε να οικοδομείται από του ισλαμιστές του κ. Ερντογάν και του κόμματός του
Οι προθέσεις του διδύμου Ερντογάν-Νταβούτογλου είναι περισσότερο από φανερές. Διεκδικούν για την Τουρκία τον ηγετικό ρόλο στους μουσουλμάνους όπου γης.
Έφθασαν μάλιστα στο σημείο να κάνουν παραστάσεις στην Κίνα, κατηγορώντας την ότι καταπιέζει τους Ουιγούρους, φυλή από την οποία προέρχονται οι Τούρκοι.
Δεν είναι τυχαίο, ότι οι τελευταίες αναφορές του κ. Ερντογάν, αλλά και υπουργών του, ότι μουσουλμάνοι ανακάλυψαν την Αμερικανική Ήπειρο, μουσουλμάνοι πρώτοι αντελήφθησαν ότι η γη είναι σφαιρική, κ.ά. παρόμοια, κάνουν λόγο για μουσουλμάνους και όχι για Τούρκους. Επειδή έτσι εμφανίζονται ως ηγέτες και προστάτες του μουσουλμανικού κόσμου.
Το ζήτημα είναι ότι εμείς τους πήραμε στα σοβαρά, όσον αφορά τις δηλώσεις τους, και μάλιστα πολλοί στην Ελλάδα μελέτησαν με εμβρίθεια τα γραπτά του κ. Νταβούτογλου για να βρουν μέσα σοφίες. Και οι αναλύσεις επ’ αυτών, δεν ήσαν χλευαστικές, αλλά έγιναν με σοβαρότητα. Όποια ανοησία και αν εκστομίζει ο Τούρκος πρωθυπουργός, εδώ αντιμετωπίζεται ως περισπούδαστη αναφορά.
Πριν από λίγο καιρό, σε ομιλία του στο συνέδριο του κυβερνώντος κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης που τον εξέλεξε Πρόεδρό του και, κατ’ επέκταση πρωθυπουργό, χρησιμοποίησε τον όρο «επιστημολογία». Και ψάχναμε στα λεξικά για να αντιληφθούμε τι να εννοεί άραγε.
Οραματιζόμενος ο κ. Νταβούτογλου, που από χθες βρίσκεται στη χώρα μας, μια «Νέα Τουρκία» που άρχισε να οικοδομείται από του ισλαμιστές του κ. Ερντογάν και του κόμματός του (ως συνεχιστές του ισλαμιστή Νεχμετίν Ερπαγκάν, στα πόδια του οποίου μαθήτευσε ο κ. Ερντογάν), ο κ. Νταβούτογλου ενσωματώνει τη «Νέα Τουρκία» σε μια, όπως είπε «Νέα πολιτισμική αφύπνιση και ως αναπόσπαστο μέρος ενός οικουμενικού καλέσματος υπέρ του πολιτισμού και του ανθρωπισμού σε μια περίοδο κατά την οποία η ανθρωπότητα αντιμετωπίζει υπαρξιακά και επιστημολογικά προβλήματα αναφορικά με τον πυρήνα των αξιών της».
Δεν γνωρίζω αν καταλάβατε τι ακριβώς εννοεί, εγώ πάντως προβληματίσθηκα σχετικώς με το ποιες είναι οι αξίες που θέλει να εισάγει στην ανθρωπότητα ο κ. Νταβούτογλου στην θέση αυτών που οδήγησαν την ανθρωπότητα να αντιμετωπίζει, όπως είπε, «υπαρξιακά και επιστημολογικά προβλήματα». Ο καθηγητής Μάριος Ευρυβιάδης, επιχειρώντας να ερμηνεύσει την επιστημολογία» του κ. Νταβούτογλου, έγραψε ότι «Επιστημολογία είναι η θεωρία της γνώσης αλλά (παράλληλα / ταυτόχρονα ) και των δικαιολογημένων ή, επί το ορθότερον, εκλογικευμένων πεποιθήσεων. Η θεωρία γνώσης του Νταβούτογλου, η “επιστημολογία” του, είναι η… μεταφυσική. Είναι το Κοράνι και η Σούννα. Ο Νταβούτογλου είναι πιστός ορθόδοξος Σουννίτης μουσουλμάνος».
Συμφώνως προς αυτήν την εξήγηση, δεν κρύβει πλέον ο Τούρκος πρωθυπουργός ότι όσα έλεγε -αυτός και ο κ. Ερντογάν- για σύμπλευση με την Δύση, ήταν προς παραμυθίαση των λαών, ενώ στην πραγματικότητα είναι αντιδημοκράτες, φανατικοί ισλαμιστές. Και αλλοίμονο αν δεν αρχίσουμε να τους αντιμετωπίζουμε έτσι.
Είχα παραθέσει παλαιότερα κάποιες γραμμές από άρθρο του κ. Behlul Ozkan, στους New York Times, αναφερόμενο στον κ. Νταβούτογλου -του οποίου υπήρξε φοιτητής- με τίτλο «Η ιμπεριαλιστική φαντασίωση της Τουρκίας» (το οποίο άρθρο δημοσίευσαν αυτούσιο οι «Εκδόσεις Ποιότητα»). Υποστηρίζεται εκεί, ότι ο κ. Νταβούτογλου βασίζει το πανισλαμικό όραμα στις πολιτικές θεωρίες που χρησιμοποιήθηκαν για να νομιμοποιήσουν δυτική αυτοκρατορική επέκταση πριν από το 1945. Ενώ υποτίθεται σχεδιάζει μια νέα τουρκική εξωτερική πολιτική για τον 21ο αιώνα, αντλεί ιδέες από τις ξεπερασμένες αντιλήψεις γεωπολιτικών στοχαστών όπως του Γερμανού Karl Haushofer, ο οποίος καθιέρωσε τον όρο «ζωτικός χώρος», πολύ γνωστό στην Γερμανία κατά τις δεκαετίες του 1920 και του 1930, για να τονιστεί ο σκοπός επέκτασης των γερμανικών συνόρων.
Φαίνεται πάντως ότι δεν πτοείται από τις συνεχείς αποτυχίες του, όπως φερ’ επείν ότι πίστευε πως η «Αραβική Άνοιξη» θα πρόσφερε στην Τουρκία μια ιστορική ευκαιρία για να εφαρμόσει αυτές τις ιδέες στην πράξη. Πρόβλεψε ότι οι δικτατορίες που θα ανατραπούν θα αντικατασταθούν με τα ισλαμικά καθεστώτα, δημιουργώντας έτσι μια περιφερειακή ζώνη «Μουσουλμανικής Αδελφότητας» υπό την ηγεσία της Τουρκίας.
Εντούτοις σήμερα, αντί των δημοκρατικών καθεστώτων που υποσχέθηκε πριν από τρία χρόνια, η Τουρκία συνορεύει με το αυτοαποκαλούμενο Χαλιφάτο του ISIS. Όσο και αν το υποστηρίζει, γνωρίζει κατά βάθος πως όταν το ISIS ολοκληρώσει την αποστολή που του ανέθεσαν, θα δημιουργηθούν κρατικές οντότητες τις οποίες η Τουρκία δεν θα ελέγχει. Όπως ήδη συνέβη με την Αίγυπτο και την Λιβύη. Εξ ού και μέρος του εκνευρισμού.
Δυστυχώς, έως ότου αντιληφθεί από τα πράγματα ο κ. Νταβούτογλου, ότι η πανισλαμική κοσμοθεωρία του, με βάση την αρχαϊκή θεωρία του επεκτατισμού, είναι ξεπερασμένη, απαιτείται από μέρους διαρκής επιφυλακή. Οι άνοες είναι απρόβλεπτοι.
Ο Μακεδών
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου